اشعار ولادت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف)

      باز هم جشن نيمه ي شعبان
      بيتها رخت نو به تن دارند
      قلم من به زحمت افتاده
      واژه ها شوق پر زدن دارند
      **
      باز هم جشن نيمه ي شعبان
      السلام عليك يا خورشيد
      چله ي انتظار سر آمد
      از سر خمره نور مي جوشيد
      **
      باز هم جشن نيمه ي شعبان
      همه ي شهرمان چراغانيست
      عطر عود و گلاب مي آيد
      چقدر حيف شد كه آقا نيست
      **
      باز هم جشن نيمه ي شعبان
      ما به دنيا عجيب دل بستيم
      لااقل به بهانه ي اين جشن
      دو سه روزي به يادتان هستيم
      **
      سامرايي؟ مدينه اي؟ نجفي؟
      پسر فاطمه كجا هستي؟
      همه از تو سراغ مي گيرند
      نكند باز كربلا هستي؟
      **
      خوب شد، نيستي نمي بيني
      كاسه هاي نداري ما را
      فقر و فحشا، فساد، بيكاري
      دختران فراري ما را
      **
      خوب شد، نيستي نمي بيني
      كه حيا از نگاه دنيا رفت
      رزق و روزي خانه ها كم شد
      قيمت نفت هر چه بالا رفت
      **
       خوب شد،نيستي نمي بيني
      رهبر ما شكسته تر شده است
      ‌أين عمار روي لب دارد
      باز هم طلحه فتنه گر شده است
      **
      خوب شد، نيستي نمي بيني
      زير اين دردها مچاله شديم
      كارد ديگر به استخوان خورده
      دست بر دامن سه ساله شديم
      **
      حق مان است اين همه محنت
      يادمان رفت صاحبي داريم
      يادمان رفت منتظر باشيم
      بين مان يار غائبي داريم
      **
      دلتان را به درد آورديم
      دلمان سوي دام شيطان رفت
      خشك شد گندم مزارع ري
      بركت از نان سفره هامان رفت
      **
      دل ما گير چشمهاي تو نيست
      گرم بازي آب و نان شده است
      همه خواب تو را كه مي بينند
      خيمه ي سبزتان دكان شده است
      **
      عاشق حجت خدا هستي
      ياعلي ترك معصيت اول
      باقي دردها و مشگل ها
      مي شود با نگاه آقا حل
      **
      به كلافي كه يوسفت ندهند
      هر چه اندوختي بيا رو كن
      عوض كوچه،خانه ي دل را
      صبح هر جمعه آب و جارو كن

      وحید قاسمی

*********************

      بال زديم و به آسمان نرسيديم
      تا به افق هاي بيکران نرسيديم

      در خم يک کوچه مانده ايم دوباره
      مثل هميشه به کاروان نرسيديم

      شيعه‌ی خوبي نبوده ايم برايش
      ما به حضور اماممان نرسيديم

      هر شب از اين جاده رفته ايم ولي حيف
      تا به سحرهاي جمکران نرسيديم

      کوچه به کوچه شميم سيب بياريد
      يا خبري از سوي حبيب بياريد

      کار جنونم به تماشا کشيده اَست
      يک دو نفس لاأقل شکيب بياريد

      با غم تو قلب من کنار نيامد
      اشک هاي جمعه ام به کار نيامد

      چشمها سپيد شد به راه عبورش
      از گذر جاده ها سوار نيامد

      در نفس باغ بوي پيرهنش نيست
      يوسف شب هاي انتظار نيامد

      نیست تاب عدل علی در دل دنیا
      وارث طوفان ذوالفقار نيامد

      دل ز همه جز تو گسستم که بيايي
      دل به سر زلف تو بستم که بيايي

      هر چه دويدم به حضورت نرسيدم
      بر سر راه تو نشستم که بيايي

      يا کبوتران نامه بر نپريدند
      يا عريضه ها به حضورت نرسيدند

      عاشقي از دوري تو مي رود از دست
      از غم مهجوري تو مي رود از دست

      ندبه‌ی آدينه هم هواي تو دارد
      شيون آئينه هم هواي تو دارد

      بي تو زمين و زمان ثبات ندارد
      بي تو جهان کشتي نجات ندارد

      خيمه‌ی سبزت پناه اهل جهان است
      شانه تو تکيه گاه مُلک و مکان است

      چشم های تو چراغ راه دل ماست
      هر نگاه تو پناهگاه دل ماست

      می وزد از سمت جمکران خیالت
      هر سحر جمعه آرزوی وصالت

      چشمه زمزم شده ست چشم غریبم
      هم نفس زمزمه‌ی اشک زلالت

      کاش شوم ميهمان خيمه‌ی سبزت
      يا کريم آسمان خيمه‌ی سبزت

      کوچه به کوچه شميم سيب بياريد
      يا خبري از سوي حبيب بياريد

      هم نفسان کوچه پر از عطر بهار است
      مي دهد اين مژده را نسيم، قرار است

       یوسف رحیمی

*********************

      امشب بهشت را به تماشا گذاشتند
      امشب نمک به سفره دنیا گذاشتند

      امشب بروی دامن نرجس از آسمان
      ماهی بنام مهدی زهرا گذاشتند

      امشب به خانه حسن عسگری برو
      چون راه را برای همه واگذاشتند

      از بسکه آمدند پی دستبوسی اش
      از بس زیاد دل روی دل جاگذاشتند

       یوسف ببین که آخر صف ایستاده است
      او را برای نوبت فردا گذاشتند

      لیلا صفات ها همه مجنون صفت شدند
      از عشق،سر به دامن صحرا گذاشتند

      امشب پدر به خال پسر بوسه می زند
      انگارکعبه روی حجر بوسه می زند

      از یک طرف شبیه نبی با ملاحت است
      از یک طرف شبیه علی با عطوفت است

      از یک طرف چو مادر سادات غرق نور
      از یک طرف شبیه حسن با صلابت است

      با این همه صفات جمال و جلالی اش
      ارثی که ازحسین گرفته شجاعت است

      چشمش غضب زحضرت عباس دارد و
      ابروی این پسر خود تیغ ولایت است

      مثل علی اکبر ارباب قد رشید
      مانند عمه زینب خود با ابهت است

      دست توسل همه انبیا به اوست
      از بسکه کار دست کریمش کرامت است

      طاووس جنت آمده زیباتر از همه
      آقای آسمانی آقاتر از همه

      او می رسد که عدل علی را بپا کند
      درد طبیب های جهان را دوا کند

      او می رسد که تربت مادر عیان شود
      بعد از مدینه روی به کرببلا کند

      دارم به روز آمدنش فکر می کنم
      وقتی برای فاطمه گنبد بنا کند

      عیسی مسیح می رسد از قلب آسمان
      تا اینکه در نماز به او اقتدا کند

      بر کعبه تکیه می زند و قصد کرده است
      با صوت حیدری همه مان را صداکند

      ای کاش روز آمدنش بین آن همه
      ما را خودش برای سپاهش سوا کند

      چون صاحب صفات جلالی حیدر است
      او لایق عمامه سبزپیمبر است

      آقای من تمامی جانها بدست توست
      رمز عروج عالم بالا بدست توست

      ای وارث تمام ذوات مقدسه
      باران و رود و چشمه و دریا بدست توست

      ما غصه بهشت خدا را نمی خوریم
      وقتی کلید جنت الاعلی بدست توست

      پرونده قبولی ما را رقم بزن
      مهر قبول و جوهر و امضا بدست توست

      هرگز زمین نخورده عَلَم یابن العسگری
      روز ظهور پرچم سقا بدست توست

      تعجیل کن که فاطمه چشم انتظار توست
      چون انتقام حضرت زهرا بدست توست

      تو می رسی وارض وسما می شود بلند
      در زیر پات عرش خدا می شو بلند

      ماندم چگونه نام شما را صدا کنم
      ماندم چگونه روی به سوی شما کنم

      چندی ست جمکران،دل مارا نبرده ای
      تا اینکه در نماز برایت دعاکنم

      کارم بدون تو همه دم معصیت شده
      من در گناه هم نشد از تو حیا کنم

      شرمنده ام که نوکر خوبی نبوده ام
      آقا نشد که دِین خودم را ادا کنم

      شرمنده ام بجای دعای سلامتی
      روزی هزار بار به قلبت جفاکنم

      با حال معصیت بخدا می شود مگر
      شبهای جمعه رو بسوی کربلاکنم

      برگرد و مرده دل من را حیات بخش
      برگرد و جان بده به دلم ای نجات بخش

      مهدی نظری